Een zekere Geeraert Clement ging op pelmgrimstocht naar Jeruzalem. Onderweg werd hij gevangen genomen en als slaaf aan een jood verkocht. De Jood bezat een relikwie van het ware kruis, dat hij af en toe eens toonde aan zijn slaaf en al spottend zei:’ dat is een stuk van de galg, waaraan uw God gestorven is’.
Geeraert met zijn levendig geloof, kon deze lasteringen niet verdragen en stal op zeker moment de relikwie van de Israëliet, zonder dat hij het te weten kwam. Alleen had Geeraert niet direct een goede plaats om het te verstoppen. Als oplossing daarvoor, sneed hij een opening in de braai (kuit) van zijn been en stopte het geëerde overblijfsel van het H. Kruis er in. Ogenblikkelijk ging de wonde van zelf toe. Vervolgens, maar men weet niet hoe, kreeg Geeraert de vrijheid terug en kwam terug in Oostende.
Hij begaf zich op reis, maar wist niet naar waar. Toen hij op een zeker moment op enige afstand gekomen was van Zande, soms een keer met pijn in zijn been, bad hij opdat God zo goed zou willen zijn, hem een plaats aan te duiden, waar hij de begeerde relikwie, welke Geeraert nog steeds bij zich had, te zien berusten.
Na dit gebed, kreeg hij het idee, het naar de kerk te brengen, waar hij er eerst de klokken zou horen luiden. Toen gebeurde er een driedubel mirakel. De klokken van Zande begonnen vanzelf te luiden en het been van Geeraert, waar de relikwie verborgen zat ging open. Langs de weg druppelde het bloed uit de wonde op de grond. Uit deze bloeddruppels ontkiemden kleine witte bloempjes met een blauw hartje en groeien nog jaarlijks in die streek. Men noemt die bloempjes, die naar verluid alleen in Zande groeien, ‘Geeraertsbloemen’. Wanneer zij buiten het dorp worden geplant, willen ze niet groeien, dit volgens de volkslegende.
Gazette van Brugge, zaterdag 12 mei 1883
Noël De Mey
©Sabam
Op de hoogte blijven? Abonneer je op mijn feed.
1 opmerking:
bestaan er afbeeldingen van die bloemen?Ik heb heel het internet afgezocht en niks gevonden.Ik zou er graag foto's van nemen
Een reactie posten